Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

cięcie szablą

  • 1 cięcie

    сущ.
    • зарубка
    • засечка
    • кройка
    • надрез
    • нарезка
    • обрезание
    • отдел
    • отделение
    • порез
    • прекращение
    • резание
    • резка
    • сечение
    • стрижка
    • тесание
    • удар
    * * *
    cięci|e
    ☼ 1. рубка ž; резание, резка ž;
    2. удар ♂ (чём-л. острым);

    \cięcie szablą удар саблей;

    3. (blizna) шрам ♂, рубец ♂;
    4. сад. подрезка ž; ● dokonać cięć w budżecie срезать бюджет; dokonać cięć etatowych сократить штаты
    * * *
    c
    1) ру́бка ż; ре́зание, ре́зка ż
    2) уда́р m (чем-л. острым)

    cięcie szablą — уда́р са́блей

    3) ( blizna) шрам m, рубе́ц m
    4) сад. подре́зка ż
    - dokonać cięć etatowych

    Słownik polsko-rosyjski > cięcie

См. также в других словарях:

  • cięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ciąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cięć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szabla — ż I, DCMs. szablali; lm D. szablali a. szablabel 1. «broń sieczna o wygiętej jednosiecznej klindze (dziś używana tylko jako broń sportowa)» Szabla w ozdobnej pochwie. Cięcie szablą. Walka na szable. Przypasać, przypiąć do boku szablę. Dobyć… …   Słownik języka polskiego

  • sparować — dk IV, sparowaćruję, sparowaćrujesz, sparowaćruj, sparowaćował, sparowaćowany «odeprzeć, odbić cios, uderzenie przeciwnika; odparować» Sparować uderzenie, cięcie szablą …   Słownik języka polskiego

  • składać się – złożyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być składanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten leżak bardzo łatwo się składa. Parasol sam się złożył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»